Yollların DENİZ'E çıkmasada seviyorum seni Edirne

Bazen sadece seversin hayatından biri bile geçse seversin.Aslında belki o süre içinde sevmediğini düşünürsün çünkü yeni biri girmiştir hayatına yeni biri vardır hayatında ona odaklanırsın onu düşünürsün asıl aklında olanı düşünmezsin ama yinede birgün o gittiğinde o aklına gelir yine seversin hani bir söz varya yolların denize çıkmasada seviyorum seni yinede Edirne diye benim yollarım denize çıkıyor aslında ama o deniz bana çıkıyormu bilmiyorum..Bilmemek herzaman en sevmediğim şeydir ama bazen sevmediğin şeylerde ilerlemeye devam etmek zorundakalırsın...Bide geçmiş yaralar kalbini hala kalbinden geçmeyen geçmiş geçmiş geçmişte kalmıştır diyede bir söz vardı dimi?Ama o sözde sanırım bana uymayan sözlerden geçmişi geçmişte bırakabilsem keşke...Hayatımdaki kimi tamamen silmişim diye bana sorsanıız sanırım çok büyük hayal kırıklığı yaşarsınız çünkü ben geçmişimdeki hiçkimseyi tek başına bırakmadım sadece onlar beni seçmedi seçmek istemedi...Ama tabi şöyle birşeyde var geçmişin geçmişte kaldığını düşünerek yaşama moduna girmediğimide söyleyemem bana göre çünkü geçmiş herzaman geçmişte tabi duygularımla mantığımı çalıştırabildiğim zaman..Bazen çok sıkılıyorum kendimden çevremden...Şuan o kadar çok içimi dökesim varki sanki sen benim günlüğümsün sadece sen okuyorsun sadece sen dinliyorsun beni gibi ama malesef kalemle yazı yazmayı çok seven biri değilim buna rağmen ben ilerdeki kocama günlük yazan biriydim biliyomusun!Tabi bu son can yakıcı olaylardan sonra bıraktım.Umudum kalmadı çünkü yalnız kalmaya alıştım sanki yada alışmaya alıştım oda olabilir.Neyse ben yine bi blogspota ne kadar anlam yüklenirse o kadar yüklemeye çalıştım sanırım.Yeter bu kadar...Yine söylüyim o zaman Yolların DENİZE çıkmasada seviyorum seni edirne.Bari hep sen benimle kal...